Badanie optometryczne – czyli jak powinno wyglądać badanie wzroku.
Dzisiejszy artykuł ma na celu podniesienie świadomości wagi i potrzeby prawidłowego badania optometrycznego. Chodzi o to abyśmy szukali dyplomowanego specjalisty a wykonywali tego badania „byle gdzie” Polecam salon optyczny DP Optyk Kraków.
Jak powinno wyglądać prawidłowe optometryczne badanie wzroku?
Standard tego badania został opracowany przez Polskie Towarzystwo Optometrii i Optyki i znajduje się na stronie www.ptoo.pl/standard-badania. „Czynności wykonane w badaniu optometrycznym mają dostarczyć wystarczającej wiedzy o procesie widzenia pacjenta, by podjąć właściwe decyzje co do zalecanych pomocy optycznych, ćwiczeń wzrokowych czy profilaktyki narządu wzroku.”
- Badanie składa się z kilku etapów, w których określa się:
-stan zdrowia pacjenta, zwracając uwagę zwłaszcza na układ wzrokowy,
-stan refrakcji,
-stan akomodacji,
-stan widzenia obuocznego.
Badanie wykonuje dyplomowany optometrysta
(sprawdźcie to) zaczynając od zapytania Was o wykonywany zawód, Wasze hobby, pracę, czy prowadzenie samochodu lub inne tego typu rzeczy. Wszystkie informacje, dotyczące codziennych czynności jakie wykonujecie, są niezbędne do wstępnego określenia potrzeb wzrokowych oraz ewentualnych powodów występowania różnego rodzaju problemów i dyskomfortu widzenia. Jeśli jesteście stałym pacjentem i pojawiacie się na badaniu wzroku regularnie, to prawdopodobnie Wasz specjalista prowadzi historię Waszej korekcji. Jeśli jednak przychodzicie pierwszy raz, to powinno zostać zadane pytanie o poprzednie okulary/ soczewki/ historię korekcji Waszych oczu.
Optometrysta jednocześnie wstępnie diagnozuje choroby układu wzrokowego. Powinien wiedzieć jakie konsekwencje dla wzroku niosą za sobą choroby ogólne, czy przyjmowane leki. Powiedzcie o wszystkich dolegliwościach. Zwłaszcza tych związanych bezpośrednio ze wzrokiem. Jeśli bolą Was oczy, czy głowa, lub niepokoi Was, że zmieniło się Wam pole widzenia, – powiedzcie o tym. To wszystko jest naprawdę ważne.
Również po tym poznacie dobrego specjalistę,
że nie będzie Was ignorował a będzie słuchał, notował i dopytywał – to znaczy, że zależy mu na postawieniu trafnej diagnozy wstępnej. Często zanim specjalista posadzi Was na fotelu, zbada Wasze oczy za pomocą autorefraktometru. Badanie wzroku specjalista może wykonać za pomocą foroptera lub kasety ze szkłami próbnymi, które wkłada się w specjalną oprawę a skończonym badaniu nałożyć pacjentowi oprawę próbną z dobraną korekcją i pozwolić przejść się gabinecie żeby sprawdzić, czy wszystko jest w porządku. Taki szybki test dobranej korekcji w oprawie próbnej jest szczególnie ważny, gdy mamy do czynienia z astygmatyzmem lub innymi bardziej skomplikowanymi problemami wzrokowymi. Specjalista powinien zbadać ostrość wzroku pacjenta przy patrzeniu w dal (zachowując odpowiednią odległość badania) bez korekcji oraz w ostatnio używanej korekcji. To samo w przypadku ostrości wzroku do widzenia z bliska. Służą ku temu tablice tak zwanych optotypów, czyli literek, cyferek, obrazków, pierścieni itp.
Ważne jest, żeby przed doborem korekcji wykonano Wam również pomiar rozstawu źrenic.
Rozstaw źrenic to suma odległość pomiędzy środkami źrenic Waszych oczu a osią twarzy. Nazywa się ją PD (z angielskiego źrenica – pupil / pupillary distance) i mierzy w milimetrach za pomocą specjalnej linijki lub małego urządzenia – tak zwanego pupilometru. Zwracajcie uwagę na sposób zapisania tej wartości na Waszej recepcie okularowej. Okuliści (i inni specjaliści nie zdający sobie sprawy z konsekwencji takiego postępowania) często zapisują PD jako jedną wartość. Potem optyk dostaje zlecenie na wykonanie okularów z zapisanej recepty i co robi? Nie ma wyjścia. Dzieli tę wartość na pół. Często wprowadza to zmiany w korekcji okularowej i powoduje niechciany „efekt pryzmatyczny”.., zaczynają się bóle głowy, oczu, mdłości, ogólnie rzecz biorąc można naprawdę skrzywdzić pacjenta. Dlatego pamiętajcie – PD powinno być zapisane osobno dla każdego z oczu. Zwłaszcza, jeśli mamy do czynienia z dużą wadą wzroku.
Dobór korekcji sferycznej wykonuje się na tablicach służących do badania ostrości wzroku.
W przypadku astygmatyzmu używa się tak zwanej „figury promienistej”, która przypomina zegar. Jeśli astygmatyzm ma dużą wartość, badanie można wykonać na samej tej figurze (optometrysta wprowadza przed oko soczewkę okularową, która „rozmazuje” obraz i wtedy pyta, czy któraś z linii jest wyraźniejsza od pozostałych, następnie dobiera korekcję tak, aby wszystkie linie były widziane jednakowo wyraźnie). Korekcja sferyczna potrzebna jest dla krótkowzroczności i dalekowzroczności, natomiast cylindryczna dla astygmatyzmu.
Po uściśleniu korekcji powinno zostać przeprowadzone ponowne badanie ostrości wzroku. Warto również pospacerować „po okolicy” w oprawie próbnej z dopasowanymi do naszych oczu szkłami. Wtedy też jest czas na zgłaszanie ewentualnych niekomfortowych odczuć w nowych „okularach”.
