Astygmatyzm, nieostre widzenie.
Astygmatyzm jest jedną z najbardziej powszechnych przyczyn słabego wzroku. Najczęściej osoby chore na astygmatyzm, również noszą okulary korekcyjne dla krótkowidzów lub dalekowidzów.stygmatyzm przejawia się u osób, które mają deformację rogówki oka lub soczewki. Te części oka u osoby zdrowej powinny być kuliste, co pozwala elementom optycznym znajdować się w położeniu symetrycznym względem osi oka miarowego. Zdeformowana rogówka lub soczewka wywołuje powstawanie nieostrego obrazu. Pacjenci, skarżący się na astygmatyzm, widzą dokładnie tylko część linii, natomiast pozostałość obrazu dla nich jest rozmyta.
Astygmatyzm rogówki wpływa na jakość wzroku w większym stopniu, aniżeli astygmatyzm soczewki. Przyczyną tego jest większa moc optyczna rogówki.
Okulary korekcyjne lub soczewki korekcyjne są niezbędne dla osób, które zauważą u siebie następujące objawy: częste mruganie, mrużenie oczu, tarcie oczu, bóle głowy (szczególnie w części czołowej), zakłócenie widzenia zarówno bliskich obiektów, jak i dalekich. Osoby, cierpiące na astygmatyzm, mogą także przekrzywiać głowę. Symptomy te są wynikiem próby ogniskowania obrazu, co jest bardzo trudne dla osób o takim schorzeniu oczu.
Wczesne Rozpoznanie.
Bardzo ważnym jest wczesne rozpoznanie astygmatyzmu, które pomoże uniknąć poważnych powikłań wzroku, na przykład zeza. Największe szanse na odpowiednią korektę astygmatyzmu mają dzieci do 3 roku życia. Jeżeli zauważysz u siebie któryś z powyżej wymienionych symptomów, należy udać się do okulisty i wykonać kompleksowe badania. Badania te pozwolą tobie dobrać właściwe szkła korekcyjne. Do badania astygmatyzmu używane są takie przyrządy jak keratoskop i oftalmometr Jawala.
Keratoskop, wynaleziony przez Placido, jest narzędziem okulistycznym o kształcie krążka, na którym usytuowane są naprzemiennie białe i czarne okręgi. Celem tego badania jest sprawdzenie odbić tych okręgów na rogówce oka pacjenta.
Odpowiednie szkła korekcyjne nie mogą być dobrane bez obserwacji oczu za pomocą oftalmometra Jawały, inaczej nazywanego keratometrem. Ten przyrząd pomaga zmierzyć zarówno oś niezborności oka jak i jego stopień niezborności.
Astygmatyzm również może być zbadany przy użyciu nowoczesnej metody wideokeratografii komputerowej, która również stosuje keratoskop Placido. Badanie to jest bardziej kompleksowe, ponieważ umożliwia ono uzyskać przekrój powierzchni rogówki oka. Wideokeratografia komputerowa także oferuje mapę wartości cyfrowych krzywizn badanej rogówki, a także barwną mapę rogówki.
Niestety, szkła korekcyjne nie zawsze są w stanie doskonale zniwelować wadę, wywołaną astygmatyzmem. W takich przypadkach zastosowana może być korekcja laserowa, która poprawia kształt rogówki. Cienka rogówka oka również może być poddana terapii laserowej. Wówczas rogówka uzupełniana jest poprzez metodę, nazywaną cross-linkingiem.
Uwaga na zagrożenia.
Zarówno brak leczenia zaawansowanego astygmatyzmu, jak i nieudana korekcja laserowa, może pogorszyć stan wzroku. Pogorszenie stanu przejawiać się może bólem głowy, szybkim zmęczeniem podczas pracy na komputerze i kierowaniem samochodu, zapaleniem części oka, na przykład, brzegów powiek lub spojówek.
Jeżeli pacjent woli szkła korekcyjne od korekcji laserowej, należy je dobrać bardzo precyzyjnie. Najczęściej w celu poprawy widzenia u cierpiących na astygmatyzm wykorzystywane są okulary korekcyjne o szkłach cylindrycznych.
Osoby, które nie przepadają za noszeniem okularów, przy astygmatyzmie najczęściej używają miękkich soczewek torycznych. Czasami jednak takie soczewki korekcyjne nie mogą być zastosowane, szczególnie w przypadku znacznych zniekształceń powierzchni rogówki. Wówczas wadę wzroku należy korygować za pomocą soczewek twardych.